چگونگی عملکرد سیستم لوله کشی در یک آپارتمان

آیا می­دانیدکه سیستم لوله کشی آب در آپارتمان شما چگونه عمل می­کند؟ در اینجا ما یک سری اطلاعات را در این زمینه به شما ارایه می­ کنیم که باید از آنها اطلاع داشته باشید.

تنها ۳۵ درصد از جمعیت ایالات متحده در خانه ­های تک خانواده زندگی می­ کنند. درصد قابل توجهی از ۶۵ درصد باقی مانده در ساختمان­ های آپارتمانی زندگی می­کنند. اما لوله کشی در آن ساختمان ها و آپارتمان ­ها چگونه کار می­کند؟

بسیاری از افراد به عنوان مستاجر در آپارتمان زندگی کرده و یا حتی ممکن است صاحب آپارتمان باشند، اما از نحوه عملکرد سیستم لوله کشی آپارتمان محل سکونت خود هیچگونه اطلاعاتی ندارند. این امر هنگام بروز مشکلات در سیستم لوله کشی ساختمان به صورت اجتناب ناپذیری باعث سردرگمی خواهد شد. اگر نمی­دانید که سیستم لوله کشی چگونه عمل می­کند، نمی­توانید بفهمید که این یک مشکل جزئی است یا اورژانسی و چگونه باید با آن برخور کنید.

برای اینکه بدانید چه موقع باید با یک متخصص تماس بگیرید، یادگیری اصول اولیه در مورد لوله کشی آپارتمان مفید است.

لوله کشی ساحتمان چگونه عمل می­کند؟

همه سیستم ­های لوله کشی از دو زیر سیستم جداگانه تشکیل شده است که شامل لول­ه های مجزایی هستند. یکی از این سیستم­ ها آب شیرین را به داخل ساختمان می ­آورد و دیگری فاضلاب را به خارج از ساختمان انتقال می­دهد.

سیستم آب شیرین برای انتقال آب به محل مورد نظر نیازمند استفاده از فشار آب است، تا بتواند نیاز ساختمان را به آب شیرین تامین کند.

سیستم فاضلاب نیازی به اعمال فشار ندارد، زیرا فاضلاب به سمت پایین و خارج از ساختمان حرکت خواهد کرد. لوله­های فاضلاب همیشه به سمت پایین متمایل می­شوند تا فاضلاب بتواند از آنها به راحتی عبور کند.

دریچه ­هایی در سیستم فاضلاب وجود دارند که به هوا اجازه ورود داده و به این ترتیب آب به راحتی می­تواند در سیستم فاضلاب به حرکت در بیاید و از ساختمان خارج شود. مسیر­های یک طرفه در سیستم فاضلاب قرار داده می­شوند، به این ترتیب پس از تخلیه فاضلاب هیچ چیز نمی­تواند به عقب حرکت کند و دوباره وارد ساختمان شود.

شیرهای قطع کننده برای کل سیستم و همچنین برای مناطق خاص، به شما اجازه می­دهد تا در حالی که مشکلات را برطرف می کنید جریان آب را نیز قطع کنید. این سیستم ­ها همچنین از واحد متر مکعب برای اندازه گیری میزان مصرف آب استفاده می ­کنند.

آب سرد به طور خودکار از شیرها خارج می شود. برای در اختیار داشتن آب گرم، آب سرد وارد یک ابگرمکن شده ودر داخل آن حرکت می­کند تا دمای آن افزایش بیابد.

به طور کلی سیستم لوله کشی آب و فاضلاب در یک خانه ویلایی بسیار متفاوت از یک آپارتمان است. بیایید نگاه دقیق ­تری به لوله کشی آپارتمان ­ها داشته باشیم.

اصول لوله کشی آب و فاضلاب در آپارتمان

ساختمان ­های آپارتمانی معمولا به دو حالت مسکونی چند طبقه، هر طبقه یک واحد مسکونی مجزا و یا چند واحدی با چند واحد مسکونی مجزا در هر طبقه دسته بندی می­شوند.

به منظور لوله کشی آب و فاضلاب، “چند طبقه” به ساختمان هایی اطلاق می­شود که بسیار بلند هستند و نمی توانند از فشار آب شهری برای دسترسی آب در کل ساختمان استفاده کنند. این ساختمانها به سیستم هایی نیاز دارند که بتوانند به هر واحد مسکونی خدمات مربوط به آب و فاضلاب را به نحوی شایسته ارایه دهند.

آپارتمان های مسکونی با تعداد واحد­های متعدد نیز می­ توانند از سیستم های لوله کشی مانند آنهایی که در خانه­های ویلایی استفاده می­ شوند بهره ببرند. اما آپارتمان ­ها دارای واحدهای جداگانه هستند و با استفاده از این سیستم می­توانند مشکلات فشار آب متعددی داشته باشند. در ادامه نحوه عملکرد این سیستم­ های لوله کشی اب و فاضلاب را بررسی می­ کنیم.

سیستم ­های مسکونی چندگانه

سیستم­ های لوله کشی آب و فاضلاب برای هر واحد مجزا مانند سیستم های خانگی عمل می­ کنند، با این تفاوت که لوله­ ها بیشتر منشعب می­شوند تا آب مورد نیاز هر واحد را تامین کنند.

از آنجا که آب از منبع شهری وارد یک آپارتمان مسکونی می­ شود، سیستم لوله ­ها، شیرها و اتصالات اطمینان می­دهد که آب به جایی که مورد نیاز است به صورت مطلوبی برسد.

خطوط لوله کشی آب گرم و سرد، آب مورد نیاز برای شیرهای آشپزخانه و حمام را تأمین می­کند. همچنین ممکن است برای ماشین­ های ظرفشویی، دستگاه های یخ ساز، آب سردکن و سایر لوازم خانگی اتصالاتی از قبل پیش بینی شده باشد.

سیستم تخلیه فاضلاب (DWV)، فاضلاب را از هر واحد در ساختمان آپارتمان خارج می­ کند.

از آنجا که همه این لوله­ ها در دیوارها پنهان هستند، اکثر مردم تا زمانی که با مشکلی مواجه نشوند به آنها فکر نمی­کنند.

سیستم ­های چند طبقه

اما در یک سیستم چند طبقه، مانند یک آپارتمان مرتفع، همه چیز کمی متفاوت به نظر می­رسد.

فشار

یکی از چالش ­های اصلی در یک سیستم آپارتمانی چند طبقه این است که فشار کافی برای رسیدن آب به هر واحد را در اختیار داشته باشید.

برخی از ساختمان ها از مخازن سقفی مبتنی بر گرانش استفاده می­کنند که آب را از مخازن ذخیره در طبقه همکف یا زیرزمین پمپ می­ کنند. آب به مخزن واقع شده بر روی سقف می­رسد و در اینجا جاذبه به آن کمک می­ کند تا به هر واحد سرازیر شود.

برخی دیگر دارای یک سری پمپ ­های تقویت کننده هستند که فشار مورد نیاز برای انتقال آب از مخازن ذخیره یا مستقیماً از منبع آب شهری، را افزایش می­دهد. این پمپ­ها به فشار موجود در سیستم کمک می­ کنند.

در نهایت، برخی از سیستم­ های چند طبقه از مخازن ذخیره آب هیدرو پنوماتیک استفاده می­ کنند. عملکرد این سیستم به این صورت است که آب از منبع شهری یا مخازن ذخیره به این مخازن ذخیره آب و پنوماتیک منتقل شده و سپس در این مرحله فشار هوا به آب کمک می­کند تا به جایی که مورد نیاز است برسد.

سیستم فاضلاب

ساختمان های بزرگ می­توانند چندین نوع سیستم لوله کشی برای فاضلاب داشته باشند؛ خطوط شاخه ه­ا، پشته های عمودی و خطوط زیرزمینی افقی برخی از این انواع مختلف هستند.

پشته­ های عمودی از طبقه همکف یا زیرزمین ساختمان به سمت پشت بام حرکت می ­کنند. این شامل لوله­ های فاضلاب، دریچه­ ها و فاضلاب سیاه است.

•  لوله­ های فاضلاب، خروجی را از “وسایل آب تمیز” مانند دوش و سینک دریافت می­ کنند.
• لوله­ های فاضلاب سیاه رنگ، آب را از وسایلی مانند توالت خارج می­ کنند.
• دریچه ­ها فقط سیستم را با جریان هوا پشتیبانی می­ کنند، در واقع دریچه ­ها آب را جابجا نمی­ کنند.

اتصالات شاخه­‌ای این پشته ­های عمودی را به هر واحد متصل می­کند. آنها فاضلاب را به پشته عمودی مناسب منتقل می ­کنند. خطوط افقی زیرزمینی در زیر ساختمان اجرا شده و از نیروی جاذبه برای انتقال فاضلاب به سیستم فاضلاب شهری استفاده می ­کنند.

این سیستم­ های فاضلاب همچنین می­توانند دارای طرح­ های تک لوله یا دو لوله باشند:

1. تک لوله: فاضلاب و زباله­ های جامد، خروجی توالت، در یک سیستم واحد حرکت می­کنند.
2. دو لوله: زباله ­های مایع و جامد از طریق سیستم ­های جداگانه انتقال داده می­شوند.

هرچه ساختمان بزرگتر و پیچیده‌­تر باشد، بهتر است تا از سیستم دو لوله در آن استفاده شود.

شیرهای کنترلی

در نهایت، این سیستم ها همچنین برای هر واحد به شیرهای کنترل نیاز دارند. این امر خطر آلودگی متقابل بین واحدها را کاهش می­دهد. همچنین این امکان را می­دهد که در صورت نیاز به تعمیر یا عدم اشغال واحد، منبع آب یک واحد جدا شود.