اتصالات الکتروفیوژن از انواع اتصالاتی است که می تواند در خطوط لوله انتقال گاز و خطوط آبرسانی استفاده شود. اتصالات الکتروفیوژن یک روش عملیات حرارتی است که در مقایسه با روش های جوش butt fusion از جریان برق برای تولید گرما استفاده می شود. این روش به دلیل ایمنی بالا ، تنها نوع اتصال مورد تایید استاندارد IGS برای خطوط انتقال گاز است. با استفاده از این روش می توان اتصالات مختلف پلی اتیلنی مانند اتصال لوله- لوله ، لوله- زانویی ، لوله- بوشن (به عنوان مثال ، در تغییر قطر خط لوله و غیره) ایجاد کرد.
بنابراین هیچ محدودیتی در روش جوش لب به لب پلی اتیلن در مورد اتصال لوله با اندازه مشابه وجود ندارد. همچنین، تجربه نشان داده است که در این روش اتصال پلی اتیلن می تواند به انواع مختلف پلی اتیلن متصل شود. در کنار ایمنی آن ، از دیگر مزایای این روش سرعت و تمیز بودن اتصال است. اما از طرف دیگر محدودیت این روش، هزینه زیاد و حداکثر قطر لوله قابل اتصال است.
جوشکاری الکترو فیوژن با روش جوشکاری ذوبی حرارتی butt fusion تفاوت دارد. تفاوت اصلی در روش گرمایش محل اتصال است. در روش جوشکاری ذوبی حرارتی، از ابزارهای حرارتی برای گرم کردن سطح لوله و اتصالات پلی اتیلن استفاده می شود، اما در جوشکاری الکتروفیوژن گرما به صورت داخلی و از طریق جریان الکتریکی تولید می شود. در لوله های پلی اتیلن ، استحکام جوشکاری ناشی از الکتروفیوژن بیشتر از جوشکاری فیوژن سر به سر است. کوپلینگ الکتروفیوژن، اتصالی متداول برای متصل کردن دو لوله پلی اتیلن به یکدیگر است. جوشکاری الکتروفیوژن نوعی روش جوشکاری لوله و پلی اتیلن بوده که در آن اتصالات خاصی وجود دارد که دارای سیم مقاومت الکتریکی برای ایجاد دمای ذوب سطح جوش می باشد. جریان الکتریکی از طریق دستگاه جوشکاری الکتروفیوژن و از طریق جعبه کنترل آن به دو انتهای اتصال منتقل می شود. مانند جوشکاری ذوبی حرارتی (لب به لب) ، انواع اتصالات زینی و سوکتی نیز در روش الکتروفیوژن استفاده می شود. اصول فرآیند جوشکاری الکتروفیوژن برای اکثر اتصالات الکتروفیوژن یکسان است.
مزایا اتصالات الکتروفیوژن
• ایمنی بالا و رفع موانع و تعمیرات
• سهولت، سرعت عمل و صرفه جویی در زمان اجرا
• مقاومت بالا در برابر زلزله و تنش های محیطی
• انعطاف پذیری بالا و سبک بودن
• مصون در برابر خوردگی
• مقاومت در برابر فشار و ضربه
• سهولت نصب ، که از خطاهای احتمالی مجریان جلوگیری می کند
• حذف اتلاف گاز و آب در شبکه های گازرسانی و آبرسانی
• سطح جوشکاری صاف
• سهولت در تمیزکاری
• جلوگیری از نفوذ آلودگی به ناحیه جوش کاری
• جلوگیری از موانع و آسیب ها
جوشکاری الکتروفیوژن شامل مراحل زیر است:
• آماده سازی لوله، از بین بردن زایده ها و تمیز کردن آلودگی ها
• علامت گذاری محل اتصال بر روی لوله، ساییدن سطح لوله
• تقویت و اعمال فشار بر روی لوله یا اتصال
• جریان الکتریکی اعمال شده
• خنک کردن و باز کردن گیره ها
• مستندات فرآیند
• پرداخت نهایی ، تمیز کردن و حذف آلودگی ها
در عملیات جوشکاری الکتریکی، رعایت نکات زیر ضروری است:
۱- توزیع حرارت به طور یکنواخت در هنگام جوشکاری.
۲- دما و فشار قسمت ذوب شده باید به دقت کنترل شود.
۳- جلوگیری از آسیب رساندن به سیم پیچ کوپلر.
۴- محافظت لازم قبل ، حین و بعد از انجام اتصال ضروری است.
۵- زمان مناسب الکتروفیوژن را در نظر بگیرید.
۶- لوله عمود بر محور خود برش خورده و ناهمواری ها با سمباده صاف و دوسر لوله تمیز شود.
۷- هرگونه آلودگی را از لوله پاک کنید.
۸- یک قطعه اتصال را در جای خود قرار دهید و از نظر تمیزی بررسی کنید.
۹ – قسمتهای تراشیده شده لوله باید با مواد مناسب تمیز شود. (مانند ایزوپروپانول)
۱۰- برای هر اتصال از این نوع ، استفاده از گیره برای حفظ مجموعه اتصال لازم است.
۱۱- با توجه به خصوصیات مورد نیاز از نظر ولتاژ و زمان جوشکاری ، کنترلهای لازم مورد نیاز است.
۱۲ – سیستم اتصال داخل گیره کاملاً بی نقص باقی خواهد ماند.
اتصال دو لوله با استفاده از الکتروفیوژن
در این نوع اتصالات (جوشکاری الکتروفیوژن) ، از انواع اتصالات (کوپلر الکتروفیوژن) استفاده می شود. در واقع کوپلرها قطعات پلی اتیلنی به شکل لوله یا اتصال هستند که در آنها المنت حرارتی قرار دارد و دو انتهای المنت به منبع تغذیه متصل می شوند. ابتدا کوپلر مانند یک غلاف دو سر لوله یا اتصالاتی که قرار است به یکدیگر متصل شوند را در بر میگیرد. سپس دو سر کوپلر به جریان برق متصل می شوند و پلاستیک آن را ذوب میکند. گرمای ایجاد شده هر دو سر اتصال مورد نظر را ذوب می کند و در نهایت کوپلر دو سر مورد نظر را می پوشاند. پس از خنک شدن ، گیره های فلزی کوپلر از قطعات جدا می شوند.